Παπάγια, papaya

Papaya

For English Click Here.

Παπάγια

Η παπάγια προέρχεται από τη γλώσσα Καρίμπ μέσω της ισπανικής, είναι ο καρπός του φυτού Carica papaya, του γένους Carica.
Πατρίδα της παπάγιας είναι το νότιο Μεξικό, η Κεντρική Αμερική και η βορειότερη Νότια Αμερική.
Σήμερα το φυτό καλλιεργείται στις περισσότερες χώρες με τροπικό κλίμα, όπως στη Βραζιλία, την Ινδία, τη Νότια Αφρική, τη Σρι Λάνκα και τις Φιλιππίνες.Στην Ελλάδα  και πιο συγκεκριμένα στην νότια Κρήτη τα τελευταία χρόνια καλλιεργούνται σε μικρή κλίμακα διάφορες ποικιλίες παπάγιας.
Πρόκειται για φυτό που μοιάζει με δένδρο.
Ο βλαστός του φτάνει σε ύψος τα 5-10 μ. και τα φύλλα του περιορίζονται στην κορυφή του κορμού και είναι διατεταγμένα σε σπείρες. Τα φύλλα είναι μεγάλα και η διάμετρός τους κυμαίνεται από 50-70 εκατοστά. Ο καρπός είναι ώριμος όταν μαλακώσει (όπως το ώριμο αβοκάντο ή και πιο μαλακός) και η φλούδα του έχει χρώμα ώχρας προς πορτοκαλί. Η γεύση του φρούτου προσιδιάζει σε εκείνη του ροδάκινου και του ανανά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο οπωροφόρο δέντρο του οποίου το γονιδίωμα αποκρυπτογραφήθηκε.

Το ώριμο φρούτο τρώγεται συνήθως ωμό, χωρίς τη φλούδα τα κουκύτσια. Το άγουρο πράσινο φρούτο μπορεί να φαγωθεί μαγειρεμένο, ειδικά σε κάρι, σαλάτα και σιγοβρασμένο.Τόσο το πράσινο φρούτο όσο και το ώριμο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο, που ονομάζεται παπαΐνη. Αυτό είναι πρωτεάση, που έχει τη δυνατότητα να διαλύει τις σκληρές ίνες του κρέατος, κάτι που ανακαλύφθηκε αιώνες πριν από τους αυτόχθονες Αμερικανούς.
Βοηθάει στα προβλήματα που αφορούν την πέψη.
Η πράσινη παπάγια, ωμή αλλά και μαγειρεμένη, χρησιμοποιείται στην κουζίνα της Ταϊλάνδης.
Η παπαΐνη χρησιμοποιείται από πολλούς κατοίκους των χωρών όπου καλλιεργούνται οι παπάγιες, για τη θεραπεία τραυμάτων από αιχμηρά εργαλεία, για εξανθήματα, τσιμπήματα και εγκαύματα.
Ιατρικές έρευνες σε ζώα επιβεβαίωσαν την αντισυλληπτική και αμβλωτική ιδιότητα του φυτού.
Το ώριμο φρούτο θεραπεύει την τριχοφυτίαση, ενώ οι άγουροι καρποί θεραπεύουν την υπέρταση και  μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφροδισιακά.

Οι σπόροι του είναι αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικοί, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία των πόνων στο στομάχι, αλλά και για μυκητιάσεις.
Ο χυμός του φρούτου και ειδικά τα ένζυμα που περιέχει, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση των γαστρεντερικών αερίων.
Η παπαϊνη μπορεί να αντικαταστήσει την πεψίνη και μερικώς την παγκρεατίνη σε περιπτώσεις δυσπεψίας.
Τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως τονωτικό για την καρδιά, αναλγητικό και για τη θεραπεία του στομαχόπονου.
Οι ρίζες χρησιμοποιούνται επίσης ως αναλγητικό. Ο χυμός του καρπού χρησιμοποιείται για τις κοκκινίλες του δέρματος. Πιστεύεται ότι μαλακώνει το κρέας και βοηθά στο πήξιμο του γάλακτος.
Ερευνητές δήλωσαν ότι το εκχύλισμα από φύλλα  παπάγιας και το ρόφημά του έχουν σημαντικές αντικαρκινικές ιδιότητες έναντι ευρέως φάσματος ειδών καρκίνου, στηρίζοντας τις παραδόσεις ορισμένων λαών.

Ο ερευνητής Nam Dang, από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, σημειώνει στο περιοδικό ‘Journal of Ethnopharmacology’, τις αντικαρκινικές ιδιότητες της παπάγια έναντι του καρκίνου του τραχήλου, του μαστού, του ήπατος, του πνεύμονα και του παγκρέατος. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν εκχύλισμα παρασκευασμένο από αποξηραμένα φύλλα παπάγιας και τα αποτελέσματα ήταν ισχυρότερα όταν τα κύτταρα έλαβαν μεγαλύτερες δόσεις ροφήματος.
Το εκχύλισμα από φύλλα παπάγιας ενισχύει την παραγωγή σημαντικών μορίων που λέγονται κυτοκίνες τύπου Th1 που βοηθούν στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το εκχύλισμα παπάγιας δεν είχε τοξική επίδραση σε φυσιολογικά κύτταρα, αποφεύγοντας μια συχνή παρενέργεια πολλών θεραπειών κατά του καρκίνου. Ερευνητές εξέθεσαν 10 διαφορετικά είδη καλλιεργημένων καρκινικών κυττάρων σε τεσσάρων ειδών εκχυλίσματα φύλλων παπάγιας και μέτρησαν το αποτέλεσμα μετά από2 4 ώρες.
Η παπάγια περιόρισε την ανάπτυξη των όγκων σε όλες τις καλλιέργειες.